BANGALORE, school voor basis- en voortgezet onderwijs
Suryodaya ondersteunde in 2011 op deze school 312 arme gezinnen bij de aanschaf van
schoolboeken, schrijfgerei en het verplichte schooluniform. De
schoolleiding stuurde ons een uitgebreid, met foto's geďllustreerd
rapport dat
een goede indruk geeft van wat de school wil bereiken en van de bijdrage
die Suryodaya daaraan levert.
De
"Franciscan Institute Highschool", staat in
het zuiden van Bangalore. Deze miljoenenstad, de hoofdstad van Karnataka,
is de afgelopen decennia spectaculair gegroeid.
De ontwikkeling van de voorzieningen is bij de bevolkingsgroei
achtergebleven. Er zijn
dan ook veel krottenwijken waar de mensen dicht op
elkaar wonen zonder behoorlijke straten, huizen en riolering. “Onze”
school staat aan de rand van zo’n wijk. De
school bestaat al veertig jaar. Hoewel gesticht en geleid door de Franciscan
Sisters of Mary zijn
bijna alle docenten leken, meest vrouwen. Alle religieuze festivals worden
er gevierd: zowel Deewali (lichtjesfeest), Ramadan als Kerstmis. Er wordt lesgegeven in de lokale taal: Kannada. Daarnaast wordt
Engels en Hindi onderwezen. De overgangsresultaten van de school zijn uitzonderlijk goed,
ondanks de moeilijke thuissituatie van de meeste
kinderen. De meeste ouders van de kinderen zijn kastenloos en leven onder
de armoedegrens.
 Sinds 1983 bestaat een relatie met deze school. Het schoolgebouw is tien
jaar oud en de laatste jaren verschillende keren verhoogd en uitgebreid. John Houtbraken coördineerde indertijd de bouw. In de
loop van de jaren is de school met onze hulp voorzien van een keuken, gascilinders, typemachines, kasten, wandkaarten,
bibliotheekboeken, natuur- en scheikunde-instrumenten, muziekinstrumenten,
uniformen voor de schoolband en last but not least: een paar
schoolreisjes. De schoolband geniet lokale
faam.
 De
school bereikte in 2007 haar definitieve omvang met tien leerjaren en
een kleuterafdeling, in totaal meer dan 1000 kinderen. De leerjaren zijn
vergelijkbaar met de groepen in Nederland. De hoogste klassen vormen als
het ware een "kop" op het basisonderwijs, een stukje verdere scholing voor
leerlingen voor wie hoger middelbaar onderwijs veelal niet haalbaar is.
Een school met 10 leerjaren wordt in India een highschool genoemd.
In
opeenvolgende subsidieaanvragen beschrijft de school wat ze wil
bereiken. Ze wil elk arm kind uit de omgeving in de gelegenheid stellen
om basis- en voorgezet onderwijs te volgen, ongeacht kaste, afkomst of
klasse. Daarnaast wil ze de kinderen zelfvertrouwen, een gevoel van
eigenwaarde en morele standaarden bijbrengen, zodat ze als
verantwoordelijke burgers hun eigen plaats in de samenleving kunnen
vinden.
 Naast het verplichte onderwijsprogramma biedt de school daarom
ook veel extra activiteiten aan, zoals cursussen in
leiderschapsvaardigheden,
gezondheid, milieubewustzijn, sexualiteit en levensbeschouwing. De
wijk waar bijna alle kinderen vandaan komen is een voormalige slum en er
komen steeds nieuwe immigranten bij, op zoek naar werk. Omdat bijna alle
kinderen van zeer eenvoudige komaf zijn en
verschillende achtergronden hebben is het leren samenwerken belangrijk
en het opdoen van positieve ervaringen daarmee van groot belang. De
school stimuleert daarom ook sterk de deelname aan schoolcompetities op
het gebied van sport, muziek en andere
vaardigheden.
|
