Verslag werkbezoek aan Kollegal

Maandagmorgen vroeg zijn we vertrokken naar Martalli, via Kollegal. Deze twee plaatsen liggen ten zuiden van Bangalore, Kollegal op een uur of drie rijden en Martalli nog twee uur verder. We vertrokken vroeg omdat het een vermoeiende rit is, het laatste stuk over heel slechte wegen. Gaandeweg de ochtend zien we het landschap langzaam veranderen van het overvolle, drukke en stedelijke landschap van Bangalore naar het pastorale, agrarische landschap van het “oude” India. We komen door mooi aangelegde, dure wijken van de stad, met veel groen en paleisachtige huizen, maar ook door rommelige, vuile straten van de stad en later van het platteland. We rijden een stuk over een zo goed als lege 4-baans snelweg en hobbelen op het eind kilometerslang over een smalle weg vol kuilen en gaten. Het weer is bewolkt en overal liggen diepe plassen. Later op de dag zal het stevig gaan regenen. Overal is groen, overal zijn bloemen.

De eerste stop is Kollegal. We hebben het grensgebied bereikt tussen Tamil Nadu en Karnataka. Het land is heuvelachtig. Overal zijn bomen met daartussen akkers met rijst en suikerriet. Dorpen liggen tussen het groen verscholen. Er is geen industrie. Er zijn geen voorzieningen. Dit is de achterkant van booming India. Hier gaat de tijd niet zo snel. Er is geen mobiele telefoon en geen internet. De jeugd trekt weg als ze de kans krijgt omdat er geen droog brood te verdienen valt. De landbouw is afhankelijk van de regen.

In deze streek met voornamelijk arme boeren en landarbeiders ondersteunen we al een aantal jaren een school voor basisonderwijs in het Kannada (de lokale taal). Een paar jaar geleden hebben wij op verzoek van de school 8 computers met randapparatuur geschonken. In de afgelopen twee jaar hebben zo tenminste enige honderden van de in totaal elfhonderd leerlingen kennis gemaakt met de computer. We werden ook hier weer ontvangen met een heerlijke maaltijd. We hebben de computers bekeken die in een kleine ruimte staan die ze het computerlab noemen.

De computers zijn stand-alone. Er is een printer en op alle machines staat Windows, het Officepakket en een aantal educatieve spellen. De kinderen leren basisvaardigheden zoals omgaan met de muis. In een omgeving waarin computers nog zo goed als afwezig zijn is het al heel wat als je niet meer bang bent van het apparaat, weet wat een tekstverwerker is en een plaatje kunt maken in Paint. Veel verder kunnen de kinderen met de beschikbare middelen niet komen. De schoolleiding vroeg daarom ook om meer computers. Begrijpelijk, maar op dit moment niet de prioriteit van Suryodaya. We hebben beloofd in Nederland te kijken of we hiervoor een sponsor kunnen vinden.