PALAMANER, de highschool

Het laatste bezoek dat we brachten was een de highschool 'Our Lady of Lourdes' (O.L.L.U.P highschool). De school wordt geleid door Franciscaanse zusters. De kinderen komen uit Palamaner en de omliggende dorpen. Het onderwijs is in het Telegu, de lokale taal. De school heeft ongeveer 950 leerlingen. Sinds 1981 bestaat een relatie met deze school.

We spraken met het schoolhoofd en in dat gesprek kwam een opmerkelijk onderwerp ter sprake. Er zijn in India drie soorten scholen: government schools, aided schools en private schools. De eerste worden helemaal door de overheid betaald en zijn gratis. De docenten zijn vast benoemd en verdienen gemiddeld 15.000 roepies (€ 250,-) per maand. De private schools zijn particulier. Ze zijn over het algemeen elitair en duur. De docenten kunnen daar meer verdienen maar de aanstellingen zijn niet zo zeker en afhankelijk van prestaties.
De aided schools is een verhaal apart. Iedereen kan hier een school oprichten. Erkenning door de overheid vindt echter pas plaats nadat de school bewezen heeft goede resultaten te leveren bij de openbare examens en als aan een aantal andere voorwaarden is voldaan. Zo mogen er maar maximaal 50 (!) leerlingen in een klas zitten. Als een school erkend is kan die hulp krijgen van de overheid in de vorm van door de overheid benoemde en betaalde docenten. Deze docenten verdienen dan ook hetzelfde salaris als in een overheidsschool. Alle overige kosten moet de aided school zelf opbrengen, over het algemeen door het heffen van schoolgeld.

Voor erkenning door de overheid en het bijpassende salaris voor de docenten moet naast de kwaliteit-check meestal ook smeergeld worden betaald. Ik herinnerde mij ineens het verhaal dat de directeur van de highschool in Martalli vertelde toen we daar op bezoek waren. Hij had voor zijn school de erkenning binnengehaald, maar dit had enige honderdduizenden roepies gekost. De docenten hadden dit geld, bijna een half jaarsalaris per persoon, bijeengebracht (geleend) als voorschot op hun toekomstige salaris. Tja, dan komen de vakbondseisen van onze ABOP ineens in een ander licht te staan.De openbare scholen, met name op het platteland, zijn berucht om hun slechte prestaties. Dit komt niet in de laatste plaats door door het gebrek aan inzet van het personeel. De benoeming is vast. Een onderwijsinspectie zoals bij ons ontbreekt. Er is geen controle of kwaliteit-check. De motivatie en arbeidsmoraal zijn laag. Veel docenten komen vaak niet opdagen en weten zich gedekt door politieke vrienden en relaties. Goede, gemotiveerde docenten willen mede daarom ook niet op het platteland werken en dit houdt de vicieuze cirkel van achterstand in stand.

De OLLUP-school is een aided school t/m de zevende klas. Hoewel de eindexamens van de 10e klas erg goed waren (96% geslaagd), beginnen ze er niet eens aan regeringshulp te vragen voor de laatste drie klassen. Het kost heel veel geld en de overheid voert ook een soort ontmoedigingsbeleid in deze. Als een benoemde docent bijvoorbeeld met pensioen gaat is het buitengewoon lastig om die vervangen te krijgen. De benoeming geldt de persoon, de school heeft niet het recht zelf een nieuwe docent te benoemen. Om die reden zijn er op het moment vier vacatures in de eerste zeven klassen. Deze vacatures, en de plaatsen in de hoogste drie klassen, worden vervuld door docenten die genoegen nemen met een salaris van 2.500 roepies, een zesde van het officiële salaris. Noem het idealisme, of verborgen werkloosheid, feit is dat de school met dit personeel aantoonbaar veel beter presteert dan de overheidsschool. Dit is een merkwaardige situatie die ik alleen kan verklaren als iemand er belang bij heeft om die situatie te laten voortbestaan. De corrupte ambtenaren ? De luie docenten ? De hoge kasten die niet graag grote groepen goed ontwikkelde “low-caste-people” naast zich zien ontstaan ? Feit is dat wie het zich kan permitteren zijn kinderen niet naar een overheidsschool stuurt.

De OLLUP highschool in Palamaner wordt door ons als jaren ondersteund. Een groot deel van het gebouw is via Nederlandse sponsors tot stand gekomen. Elk jaar doneren we een bedrag waarmee een paar honderd kinderen van een uniform, schoolboeken en korting op het schoolgeld (voor iedereen 30 roepies per maand) kunnen worden voorzien. Het schoolhoofd beslist wie daarvoor in aanmerking komt.

De school oogt goed georganiseerd, zoals alle scholen die we hebben bezocht overigens. Er is een groot, schoon speelterrein, een luxe voor deze kinderen die bijna allemaal uit kleine huizen in volle straatjes uit de omgeving komen. De klassen zijn overvol, maar vaak vrolijk versierd. De kinderen zijn uitgelaten en nieuwsgierig. Kortom, een heel leuk en leerzaam bezoek.