PALAMANER,
Emmausdorp en de polikliniek in Helena's Convent
Twee kilometer buiten Palamaner ligt een kleine nederzetting, gebouwd in
de zeventiger jaren door
het Zwitserse Emmaus met hulp van de regering. Er wonen 30
gezinnen met in ieder gezin minstens één leprapatiënt. Er wonen ook
enkele blinden en andere hulpbehoevenden. In
1996 zijn de
huisjes met donaties vanuit Nederland onder supervisie van John Houtbraken opgeknapt en van een
toilet voorzien. Suryodaya zorgt nog steeds voor het onderhoud. De mensen
kunnen er gratis wonen.
 In dit dorp krijgen alle leprapatiënten één maaltijd per dag. Zij krijgen
ook de noodzakelijke medicijnen. Voor het overige moeten ze voor zichzelf
zorgen. Sommigen verzamelen plastic of hout voor de verkoop, anderen
bedelen. Er is ook een man die als straatmuzikant de kost verdient.
Vanwege de goede medische begeleiding van de ouders heeft geen enkel kind
lepra en gaan ze allemaal gewoon naar school.
Zuster Elsy, een verpleegster uit het Helena's Convent in Palamaner draagt
zorg voor dit dorp. Zij of haar assistent JesuRaj komt dagelijks langs.
Zij verleent medische hulp, verstrekt medicijnen en controleert de
maaltijdvoorziening. Als er ernstig zieken zijn zorgt zij ervoor dat die
worden opgenomen in het Emmaus-ziekenhuis, zeven kilometer verderop. Er
zijn daar bijna altijd wel een paar patiënten uit het dorp. Door onze
bemiddeling heeft Elsy een riksja. Nu kan ze zich gemakkelijk bewegen en
de zieken vervoeren.
De
orde van zuster Elsy is van oorsprong Italiaans. Ze heeft een klein
klooster in Palamaner, naast de nieuwe parochiekerk. Het klooster is
gebouwd in en rond de oude kerk die stamt uit 1870. Er wonen drie zusters. Twee daarvan
werken in het onderwijs. Zuster Elsy zorgt voor het Emmaus-dorp, voor het
dorpshuis in Neerlagunta en heeft
in het klooster in Palamaner een kleine medische post. Daarheen komen
dagelijks mensen met klachten voor (bijna) gratis hulp. Elke dag komen er
ook zes tot tien leprapatiënten om te eten. Deze mensen zijn veelal
dakloos en slapen in het busstation, aan de andere kant van de straat.
In 2007 werden in het dorp
vijf extra huizen gebouwd. Suryodaya maakte
deze uitbreiding
mogelijk dankzij een extra sponsor. Naast deze
5 huizen voor leprapatiënten werden er nog vier gerealiseerd elders in
Palamaner. Ze waren bestemd voor een weduwe met een gehandicapt kind, voor
een kreupele man met een geestelijk verwarde vrouw, voor een zeer arme
familie waarvan het huis was ingestort en voor een alleenstaande man voor
wie geen plaats meer was bij zijn familie.
Tijdens zijn werkbezoek in oktober
van 2008 heeft onze penningmeester ook de nieuwe huizen bezocht. Het zijn
degelijk
gebouwde, basale eenkamerwoningen, met een
buitenkeukentje en een toilet met gezamenlijke
septic tank. Een zegen voor de mensen die gewend waren in hutten te wonen.
 Emmausdorp
is oorspronkelijk gebouwd om melaatse mensen die
nergens terecht konden een menswaardig bestaan te
kunnen bieden. Een belangrijk doel was ook hun
kinderen de kans te geven op een normaal bestaan. Melaatsheid
is in India momenteel nagenoeg onder
controle. Er komen nog wel nieuwe gevallen bij,
maar het probleem is beheersbaar geworden. Preventie is nu
het belangrijkst. Dit is een taak voor de overheid.
Het Emmausdorp vangt nog een aantal "oude" gevallen
op. De kinderen daarvan zijn gezond,
gaan naar school en kunnen weer een normaal
leven leiden. Eigenlijk is het Emmausdorp op weg
langzaam een gewoon onderdeel te worden van het
ernaast gelegen "snake-village". De overheid heeft
gezorgd voor een betonnen straat en er zijn percelen
gereserveerd voor nieuwe woningen. Dat is een goede
ontwikkeling. Voor ons kan het betekenen dat we ons
in de toekomst kunnen beperken tot het ondersteunen
van de melaatse mensen die er nu nog wonen. Er
zullen er niet veel meer bijkomen, gelukkig. Zo kan
het oudste Suryodaya-project (avant la lettre) dat
nog stamt uit de tijd dat Arogyamma & John in het
Emmaus-Swiss leprosy hospital werkten (1980-1981)
mogelijk langzaam tot een natuurlijk einde komen.
Ook in 2011 verleende Suryodaya weer steun aan de bewoners van het
dorp.
|
